پیام محمود صالحی به تمامی کارگران
و دلسوزان سازمانده و شرکت کننده در کارزار جهانی ۶ مارس

فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل (آی.تی.اف) و وابستگانش، کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری (آی.تی.یو.سی) و اعضایش و همکاران در فدراسیون اتحادیه های جهانی، کارزاری جهانی را در روز ۶ مارس، به همراه یکدیگر برای آزادی آقای منصور اسانلو و من (محمود صالحی)  و پیشبرد و ارتقاء حقوق کارگران در ایران به راه انداخته اند. من به نوبه خود، صمیمانه از این اقدامات مبارزاتی تشکر میکنیم.
از مبارزه برای ایجاد تشکل های مستقل کارگری گریزی نیست!!!
جنبش کارگری بر زمینه و بستر تشدید بحران اقتصادی، به تعطیلی کشانده شدن کارخانجات، اخراج های دسته جمعی، عدم قدرت خرید توده های زحمتکش به واسطه افزایش بیش از پیش تورم و متناسب نبودن آن با سطح معیشت و دستمزد کارگران و به طور کلی افزایش فاصله ی طبقاتی رشد کرده و محیط کار و واحدهای تولیدی برای کارگران تبدیل به صحنه هایی از مبارزه ی طبقاتی جهت رسیدن به مطالباتشان شده است. فعالین کارگری در دل همین مبارزات پرورده شده و نقش ایفا کرده اند.
ارتباط فعالین و پیشروان کارگری با همین توده های جان به لب رسیده، موجب شده است که فعالین کارگری رفتار و نگرش خود را با واقعیت های عینی زندگی و مبارزه توده ی کارگران تطبیق داده و راه درست اندیشیدن و عمل کردن را به توده های کارگر منتقل کنند. فعالین کارگری با حضور در محیط کار و زیست کارگران به هم طبقه ای های خود می گویند که تنها راه خروج از این منجلاب دهشتناک، از فقر و گرسنگی، از بیکاری، از اخراج های دسته جمعی و... ، همانا مبارزه با نظام سرمایه داری و ایجاد تشکل های مستقل کارگری است.
آنان به همکاران کارگرشان می گویند: داشتن تشکل مستقل کارگری، کارگران را در مقابل تهاجم لجام گسیخته ی سرمایه داری، قوی و مقتدر خواهد کرد، با ایجاد تشکل کارگری، کارگران می توانند در موقعیت مناسبتری در مبارزه با سرمایه داران قرار گیرند،  می توانند، خود دستمزد خویش را با اقتدار تعیین کنند، کارگران با اتکا به تشکلات مستقل خویش می توانند دستاورد مبارزات خود را قدم به قدم تثبیت کنند.
همکاران و هم طبقه ای های شریف و زحمت کش!!
اکنون به همت فعالیت، عناصر صادق جنبش کارگری، مجامع حقوقی جهانی هویت ما را به عنوان طبقه ی کارگری که مطالبات برحقی دارد، به رسمیت شناخته است. حال که این چنین روزی را به نام کارگران ایران می بینم، بر خود به عنوان یکی از فعالین کارگری که در این سرزمین زندانی ستم سرمایه داری است، می بالم، چرا که می دانم طبقه کارگر جهانی، زندانی شدن عناصری از این فعالین را به آسانی قبول نکرده و برای آزادی آنها تلاش و مبارزه میکنند و نمیگذارند زندانی کردن کارگران مانع و سدی در مسیر این مبارزه ی حق طلبانه باشد.
من روز ۶ مارس(۱۶ اسفند) در سلول خود به امید ایجاد اتحاد و همبستگی بیشتر در صفوف طبقه کارگر شاد خواهم بود، کارگران ایران هم باید در این روز شاد باشند و دشمنان کارگران در این روز عزا بگیرند. من خود را در کنار و بازو در بازو در صف مبارزه شما خواهم دید و همصدا با شما بر این نکته تأکید خواهم کرد که از مبارزه برای ایجاد تشکل های مستقل کارگری گریزی نیست.

محمود صالحی- زندان مرکزی شهرسنندج
تاریخ ۱۴/۱۲/۱۳۸۶ برابر با ۴ مارس ۲۰۰۸